Historia wsi Dołubowo ma ponad 500 lat, chociaż pierwsze ślady osadnictwa pochodzą już z XII i XIII wieku. Przedstawiamy historię wsi widzianą oczami dzieci z Zespołu Szkół w Dziadkowicach i Zespołu Szkół w Grodzisku oraz uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej w Dołubowie. Niniejsze prace powstały w czasie plenerów malarskich, realizowanych w ramach naszego projektu.
Najważniejsze wydarzenia z historii wsi:
XII – XIII wiek – pozostałości kurhanów i cmentarzyska (18 grobów)
1465 – Wit i Dorota Raczyńscy, fundują pierwszy kościół w wiosce
1501 – król Aleksander Jagiellończyk przekazuje Dołubowo po śmierci Doroty Janowi Steczce, kuzynowi Doroty
1528 – na sejmie wileńskim króI Zygmunt I „nadał swojej najmilszej żonie Bonie na wieczność dobra Dołubowo w dzierżawie brańskiej wraz ze wsiami Widźgowo, Chrościanka i Filipy ze wszystkimi i każdemi pożytkami do tych dóbr należących”
??? – Harynek Jan ostatecznie przejmuje Dołubowo zamiast królowej Bony. Zakłada pierwszy młyn w Widźgowie na rzece Czarnej tuż obok Holonek. Nadaje dworowi charakter renesansowy
1569 – kolejny dziedzic Dołubowa Adam Harynek, bratanek Jana, składa przysięgę wierności królowi i Koronie Polskiej
1645 – pojawia się informacja o zniszczeniu kościoła parafialnego w Dołubowie
1662 roku– kolejny dziedzic Dołubowa Adolf Łaguna wyjednał przywilej na cotygodniowe targi niedzielne i nawet 3 jarmarki (na św. Piotra i Pawła, na Gromniczną Najświętszą Panienkę i na niedzielę Palmową. On też przekształcił ogród i dwór na styl barokowy
13 grudnia 1688 – król Jan III Sobieski nadał „miastu Dołobów w ziemi drohińskiej dziedzicznemu ur. Brzozowskiemu wojskiemu podlaskiemu i ur. Łyczce cześnikowi podlaskiemu” prawo do odbywania dodatkowego jarmarku. Dziedzice Józef Jan Łyczko i Jan Tobiasz Brzozowski odziedziczyli majątek po śmierci Łaguny.
1719 – majątek zostaje podzielony między Markowskich i Karwowskich. Powstają dwie siedziby: Siedziba Karwowskich najprawdopodobniej mieściła się tam, gdzie stoi obecny dwór, Markowscy rezydencje mieli bliżej kościoła
1724 – Karwowscy i Markowscy oddają do kultu odbudowany kościół
1789 – dziedzicem Dołubowa zostaje Andrzej Karwowski, człowiek wielce ciekawy, który bardzo aktywnie włączył się w ratowanie ojczyzny uczestnicząc w walkach zarówno w kraju jak i za granicą
1801 – Karwowscy ostatecznie utracili Dołubowo
1843 – w majątku zamieszkał Dominik Pieńkowski
1848 – po śmierci ojca majątkiem zarządzali Jan i Kajetan Ludwik Pieńkowski
1863 – Ludwik Pieńkowski, syn Dominika zostaje aresztowany za udział w powstaniu styczniowym. W więzieniu poznaje Wiktorię Władyczańską siostrę pięciu leśnych, osadzoną w grodzieńskim więzieniu również za udział w powstaniu
13 IV 1863 – Ludwik i Wiktoria biorą ślub w więziennej kaplicy. Oboje zostają zesłani na Syberię
Przełom lat 60-tych/70-tych XIX wieku – Wiktoria a następnie Ludwik wracają z Syberii do Polski. Wiktoria zamieszkała w majątku w Dołubowie i jeszcze 4 lata czeka na powrót męża, którego władze rosyjskie skierowały na czasowe zamieszkanie w Warszawie
9 VI 1894 – w wieku 49 lat umiera Wiktoria
1907 – Dołubowo przechodzi na własność Stanisława Jakuba Łowickiego. Buduje nowy dwór w miejsce podupadającego dworu
1914 – jeszcze przed 1914 Łowiccy uruchamiają w majątku pierwszą prywatną szkołę polską
w nocy z 19 na 20 sierpnia 1920 – w Dołubowie polscy żołnierze stoczyli zwycięską bitwę z sowiecką brygadą
30 IX 1921 – odbył się pierwszy spis ludności. Podawał on, ze w majątku Dołubowo było 6 budynków mieszkalnych, w których mieszkało 159 osób, w tym 72 mężczyzn i 87 kobiet
1930 – w znacznej mierze dzięki inicjatywie i wsparciu finansowemu dworu, we wsi założono straż pożarną
1938 – państwo wykupiło ok. 100 ha dworskiego pola z zamiarem wybudowania lotniska polowego
22 X 1941 – umiera nagle obchodząc swoje do niedawna pola Stanisław Łowicki
Na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku nowa władza ludowa rozparcelowała majątek Łowickich. Tak zakończyła się historia majątku w Dołubowie.
